Anjeza Shahini: Tregu i muzikës i papërfillshëm, ka shkaktuar një “dëm akustik”

Anjeza Shahini, këngëtarja që cilësohet një nga zërat më të vlerësuar në krijimtarinë muzikore shqiptare, me çdo projekt të saj muzikor merr vëmendjen e publikut. Kjo ndodhi dhe me videoklipin e saj më të fundit titulluar “Ujë në shkretëtirë”, i cili siç tregon dhe vetë këngëtarja është realizuar në një kohë rekord. Këngëtarja, e cila ka vite në skenën e këngës, pohon se gjithmonë ka pasur dhe ka parimin, që kënga është i vetmi dokument  identifikues për një këngëtar të analizuar në kohë. Por dhe si të tjerë emra të njohur të muzikës, të cilët gjatë kësaj kohe kanë folur jo pak mbi problemet e tregut muzikor në vend, edhe këngëtarja Anjeza Shahini i bashkohet reagimit të artistëve të tjerë. Në intervistën dhënë për gazetën, këngëtarja pohon se ka jo pak probleme që ndikojnë në aktivitetin muzikor. Por e vlerësuar ndër vite me këngën, Anjeza Shahini kujtohet nga të gjithë dhe si përfaqësuesja e parë e Shqipërisë në “Eurovizion”, në vitin 2004 me këngën “Imazhi yt”. Kanë kaluar vite nga ajo kohë, por dhe sot Anjeza pohon se ruan kujtime dhe momente më të veçanta të saj këngëtare. Duke folur për festivalin e RTSH, ajo pohon se janë artistët që duhet ta vlerësojnë këtë aktivitet duke sjellë krijimtarinë më të mirë.

 

 

Po, ishte momenti i një projekti të ri nga unë, ishte diçka që më kërkohej gati me insistim nga publiku që më ndjek, të cilët nuk rreshtin asnjëherë së më thëni se duhet të dhuroj këngë për ta, e se nuk duhet në asnjë moment të mos merrem me muzikë. Kjo është edhe një nga mënyrat më të zakonshme si ne artistët në Shqipëri ngacmohemi për të mbledhur të gjitha forcat dhe të realizojmë një projekt artistik. Në fakt jo shpesh kënaqesh me çfarë  realizohet pasi rrethana të ndryshme nuk japin hapësirë për të bërë atë që mund të ëndërrosh, por realisht përsa i përket produktit muzikor, pra këngës dhe videoklipit këtë herë jam 100% e kënaqur, është e vështirë të ndihesh krenar për atë që bën, por ka raste kur ndihesh dhe atëherë duhet ta thuash me zë të lartë.

 

 

Oh, për sa i përket lodhjes mund të themi më mirë, mbilodhje. Na është dashur të punojmë në kohë rekord, regjistrimi i këngës në version demo duhet të mbaronte brenda natës. Videoklipi duhej xhiruar në shkurt, por përfundoi në mars, pasi koha e paqëndrueshme nuk na e bëri aspak të lehtë. Unë nga ana tjetër kam dashur të jem pjesë e gjithë punës në grup, madje bashke me IDProduction kemi bërë edhe udhëtime të shpeshta për të zgjedhur shesh xhirimet. Sidoqoftë, çdo sakrificë merr vlerë kur ka vullnet dhe dëshirë. Shlodhesh menjëherë kur sheh që gjithçka ka mbaruar me sukses. Për sa i përket profesionalizmit të secilit element, kam qenë shumë e qetë dhe e sigurt që kur zgjodha  të bashkëpunoj me Marion, apo Oltin, ID production apo me Tatjana Isaj-in për veshjen, isha plotësisht në duar të sigurta.  

        

 

Tashmë kur e kthej kokën pas, shoh dhe analizoj shumë ngjarje. Mendoj që fati më ka përkëdhelur, por nuk e di se sa do të më përkëdhelte në të tjera rrethana. Përkrah kësaj gjithmonë kam pasur dhe kam parimin, që kënga është i vetmi dokument  identifikues për një këngëtar të analizuar në kohë. Ndoshta nuk kam pasur masivitet në prurjet e mia muzikore, por për atë çfarë i kam dhuruar arkivës së muzikës shqiptare deri më tani, jam menduar gjatë dhe kam punuar shumë. Kam fituar vëmendjen e medias dhe publikut dhe në kushtet që jemi, mendoj që ky është sadisfaksion i mjaftueshëm.

 

 

Unë mendoj që vështirësia më e madhe për një artist është, ti qëndroj fanatik stilit dhe shpirtit artistik që ka e që do ti dhurojë publikut, në këtë "rrëmujë" muzikore le të themi. Shijet janë të ndryshme brenda një publiku të njëjtë, gjendja është bërë konfuze me ndryshimet që pësojnë artistët për të qenë sa më pranë tregut, por nga ana tjetër nuk dimë nëse është shija e publikut apo zgjedhja e artistit të japë atë që i kërkohet për të fituar të ardhura.

 

 

Edhe pse sigurisht justifikoj çdo rrethanë, mendoj që kushtet ekonomike dhe tregu i papërfillshëm i muzikës ka shkaktuar edhe këtë dëm akustik, dhe aq më keq kur kjo komentohet si diçka trendy. Nuk është aspak trendy të mos jesh i talentuar dhe të bësh "Sikur".

 

 

Në fakt më vjen shume keq kur festivali i traditës së muzikës së lehtë në RTVSH kritikohet dhe madje ndonjëherë shumë fort. Unë si një artiste që linda e u rrita në atë festival apo në studiot e RTSH ndihem e prekur kur të tjerë artistë njollosin veten, duke  kritikuar ashpër festivalin ku edhe ata janë pjesë e tij. Por, jemi vetë ne që duhet ta vlerësojmë më shumë atë si festival, duke sjellë këngë të mira, dhe fitojmë apo nuk fitojmë kjo nuk e bën një festival më të mirë apo më të keq. Nuk e bëjnë atë festival fustanet e prezantuesve, apo dritat e skenës, por këngët e mira dhe këtu përgjegjësia bie mbi artistët, jo mbi festivalin, i cili për hir të së vërtetës, është i vërtetë sidomos pas futjes së  orkestrës së madhe live. Festivali i RTSH duhet të mbetet traditë e muzikës së lehtë shqiptare, nuk duhet të tundohet edhe ai nga konfuziteti i paqëndrueshëm i tregut. Ndërsa kënga fituese dhe festivali Europian, është vetëm një bonus më shumë që ajo muzikë e mirë që ne duhet të sjellim të dëgjohet, të blihet edhe në Europë, për këtë duhet të shqetësohemi ne.  

 

 

Hersi është një këngëtare shumë e mirë, madje unë e kam uruar gjithmonë ndoshta edhe për ato dalje e këngë të saj jo dhe shumë të njohura, pasi kanë stil dhe karakter dhe për këtë vlerësoj Hersin për karakterin e saj specifik vokal dhe profesional, por që të jem e sinqertë deri në fund do të thosha që ndoshta ky nuk ka qenë momenti i duhur që ajo të jepte më të mirën e saj në “Eurosong”. Ajo e këndoi këngën mrekullisht mirë, por pjesëmarrja në “Eurosong” është si një plumb që duhet të ketë kohën, vendin dhe armën e duhur për të qëlluar në shenjë.

 

 

Nuk më mbetet mua të analizoj pjesëmarrjen time, pasi përndryshe do ishte si të flasësh për "Belulin", por mund të them që jam ndjerë gjithmonë e vlerësuar për këtë fakt dhe ende sot njerëzit ma rikujtojnë si një moment krenarie për të gjithë shqiptarët kudo kanë qenë, pasi në fund të fundit gjuha e sportit dhe e artit është ndërkombëtare e patjetërsueshme. Mendoj që është punuar me seriozitet, të gjithë u bënë një zëri për pjesëmarrjen tonë, sepse kur publiku zgjedh dhe juria gjykon nuk ka vend për gabime. Intervistoi: Julia Vrapi