Ndizen sirenat e alarmit në Ukrainë: Termocentrali më i madh bërthamor në Evropë rrezikon të shpërthejë, ja si mund të përsëritet katastrofa “Fukushima”

Alarmi po rritet në Zaporizhzhia. “Si rezultat i rënies së ujit nga rezervuari i Kakhovkës, ekziston rreziku i dështimit të sistemeve të ftohjes së termocentralit bërthamor të Zaporizhzhia, termocentrali më i madh bërthamor në Evropë. Kjo mund të nënkuptojë një skenar të mundshëm të Fukushimës në mes të kontinentit të Evropës për shkak të Rusisë”. Skenari alarmant është mbështetur nga Ministri i Mbrojtjes së Mjedisit dhe Burimeve Natyrore të Ukrainës, Ruslan Strilets, në një përditësim në Facebook. Sipas ministrit, gati 5 milionë ukrainas nuk kanë akses në ujë të pijshëm dhe 70% e popullsisë mund të mbetet pa këtë burim për shkak të bombardimeve ruse.

Si ndryshon Zaporizhia nga Çernobili?

Granatimet rreth Zaporizhia shkaktuan paralajmërime për një tjetër Çernobil , fatkeqësia më e keqe bërthamore në histori. Por ka dallime të shumta midis dy termocentraleve ukrainas dhe ekspertët këmbëngulin se një përsëritje e kataklizmës së 1986 është praktikisht e pamundur. Uzina e Çernobilit përdorte reaktorë RBMK të moderuar nga grafiti i epokës sovjetike, të cilëve u mungonte një strukturë moderne frenuese, përkatësisht një kube prej betoni dhe çeliku e krijuar për të parandaluar çdo lëshim rrezatimi. Në të kundërt, secili nga gjashtë reaktorët në uzinën Zaporizhia janë reaktorë uji nën presion të mbyllur në një enë masive çeliku, të vendosur në një ndërtesë betoni. Dizajni quhet VVER, që është akronimi rus për Reaktorin Ujë-Ujë-Energji. “Frenat në këta reaktorë janë shumë më të mirë. Nëse këta reaktorë do të dëmtoheshin, do të ishte shumë më e lehtë të mbylleshin”, shprehen ekspertët. Shkalla e një shkrirje hipotetike bërthamore do të ishte gjithashtu shumë më e vogël se Çernobili, thonë ekspertët. Pas shkrirjes së reaktorit në vitin 1986, rrezatimet radioaktive u përhapën në pjesën më të madhe të hemisferës veriore, ndërsa rreth 150,000 kilometra katrorë në Bjellorusi, Rusi dhe Ukrainë u kontaminuan. Kjo ndotje u përhap deri në 500 kilometra në veri të zonës. Ekspertët sugjerojnë në vend të kësaj se skenari më i keq do të dukej më shumë si një fatkeqësi më e fundit.

"Fukushima është një analogji më e mirë"

"Fukushima është një analogji më e mirë se Çernobili. Në këtë rast, mund të jetë e nevojshme të evakuohen njerëzit dhjetëra kilometra rreth termocentralit, veçanërisht në drejtim të erës. Në mes të një lufte, kjo do të ishte jashtëzakonisht e rrezikshme", thonë ekspertët. Sipas tyre, të gjitha rrezatimet radioaktive do të përhapeshin rreth 10 ose 20 kilometra nga Zaporizhia përpara se të ndalonin së paraqituri rreziqe serioze për shëndetin. "Nëse diçka arrin të shkaktojë shkrirjen e reaktorit, gazrat mund të dalin në atmosferë dhe të udhëtojnë me erën derisa të largohen nga atmosfera. Ka hollim me distancën, kështu që shumë shpejt hollimi bëhet i mjaftueshëm që ndikimi është jo më shumë e rëndë për mjedisin dhe shëndetin e njerëzve”, shprehen ekspertët. Por për njerëzit që jetojnë në Ukrainën jugore të shkatërruar nga lufta, katastrofa bërthamore nuk është rreziku më imediat. “Nëse e krahasoni me rreziqet e tjera me të cilat përballen, ky rrezik nuk është shumë i madh”, shtojnë ata.

Termocentralet

Termocentralet janë objektiva të zakonshëm në konfliktet moderne, sepse shkatërrimi i tyre pengon aftësinë e një vendi për të vazhduar luftimet. Por reaktorët bërthamorë nuk janë si burimet e tjera të energjisë. Ato përmbajnë sasi të mëdha materiali radioaktiv, i cili mund të çlirohet në shumë mënyra të ndryshme. Bombardimi ajror ose zjarri i artilerisë, për shembull, mund të shkatërrojnë ndërtesën e kontrollit të reaktorit ose mund të shkëpusin linjat jetike të ftohësit që mbajnë qendrën e tij të qëndrueshme. Po kështu, mund të ndodhë edhe një sulm kibernetik që ndërpret operacionet e centraleve, si dhe një ndërprerje e energjisë jashtë vendit, në të cilën mbështeten centralet bërthamore për të vazhduar funksionimin. Nëse një bërthamë reaktori do të shkrihej, gazrat shpërthyes ose mbeturinat radioaktive do të dilnin nga struktura e kontrollit. Pasi të dilnin në atmosferë, rrjedhjet do të përhapeshin në mijëra milje, duke nxjerrë në dritë elementë radioaktivë shumë toksikë në peizazhet urbane dhe rurale.