Nora Malaj në zi, ndan lajmin e hidhur: Na ke tronditur deri në ashtë të shpirtit, nuk të them dot lamtumirë!

Një lajm i hidhur ka ardhur për botën universitare shqiptare. COVID-19 i ka marrë jetën pedagoges së Fakultetit të Shkencave Sociale Kozeta Noti. Lidhur me këtë lajm tragjik ka reaguar Nora Malaj e cila shpreh dhimbjen për vdekjen e mikes së saj të shtrenjtë.

Postimi i Nora Malajt

Nuk te them dot lamtumirë o Kozi jonë e shtrenjtë!

Ora 11.30 dhe fjala mbeti , fryma mbeti dhe loti treti nëper faqe ! Kozi na la ...!

Si na la ...Arrest Cardiak!!

Nuk munda ta besoj ... Jo nuk ka mundesi që ajo , luftarakja , buzagazja e grupit , dashuria e të gjithë neve të na tradhtonte kështu e të ikte me nje ikje pa kthim, për t’ju bashkua Netës e Dhimos që e deshên aq shumë dhe që bijën e tyre të vetme na i kishin lënë neve amanet ...Asnjehere nuk me ka dhembur shpirt aq shumë o e bukura dhe energjia e pashtershme e mirësisë Kozetë!

Sonte shtëpia e Kozit është mbushur me miqtë e saj ...Askush nuk fle .. Gjithkush loton ! Dhimbja ka shkuar deri ne qiell! Fjala ngushëllim nuk ka vend ... As të rroni e ta kujtoni se Kozi e mira dhe e shtrenjta jonë , nuk ka pasur as të shkuar , as të ardhshme po vetëm të tashme . Ajo është kudo te ne .Eshte te fjala , buzëqeshja , mirësia , humori , te kenga , te festa ... Eh , ironia e fatit... Teksa Kozi nisej për të shkuar në botën tjeter , pa na marr leje , me nje vrapë tinzar , që vetem vdekja mund ta bëj , te oborri i

Spitalit “Shefqet Ndroqi” jepej koncertë .

Se Kozi e donte jetën dhe udhëtimin për në botën e perjetshme nuk

mund ta bente ndryshe , vetëm nën tingujt e muzikes dhe gazmendit .

Mikja dhe motra ime e shtrenjte , nuk

mendova që do me prisje në besë . Më the , ne ora 8.45 që prisje të te sillja supën më zarzavate dhe pure e gjizë pa kripë . Me the të të sillja piceta të lagura dhe unë i mora me vete , por ah , ti m’i refuzove se ishe nisur në rrugë pa kthim.

Sot kam qarë me zë për ty e mira ime . Mbrëmë u lutua shumë për ty. Dita e 16 dhe thashë se ia hodhe .. Po ja që ajo zemra jote e madhe , sa nje oqean , ku kishte vend për çdo njeri të la ...A e di valle tani , që po

udheton drejt rrugëtimit tënd plot dritë drejt Parajsës , sa shumë zemra ke plagosur më ikjen tende të beftë dhe tragjike ... Janë shumë , aq sa nuk mund të numërohen e mira ime . Na ke shkatërruar . Na ke ngrirë buzëqeshjen , na ke tronditur deri në ashtë të shpirtit . Miken apo mikun nuk ta kanë bere prinderit , po i zgjedhë si gishtat e dorës , se ata janë shpirti yt binjakë . Sot me ikjen tënde ti more gjysmën e shpirtit tim. Fjala nuk

mund të ketë peshën e dhimbjes që ka dhimbja e vertetë e ikjes që ti bëre .

Ti bënë pjesë te njerëzit që vdekja nuk

të shkon .. Në fakt ti ike duke buzëqeshur , rrezëllitëse , sikur na the të gjithëve: "Keni inat, unë po iki drejt Parajses se nuk

kam vrikë nga vdekja , po nuk dua të plakem.. Dua të shkoj kështu pa kthyer kokën pas se në të kundër nuk ju , nuk do më lini të ikie.. "

Dhe ike pa kthyer kokën pas , duke na lënë buzêqeshjen tende rrezëllitëse mes nesh !

O Kozi , nuk e besoj që po i shkruaj këto

fjalë për ty ! Më dhemb shpirti, m? qanë syri e më dridhet zemra ! Vetëm Neta me Dhimon gëzojnë sot ! Tashmë ata do të kenë pranë dhe do prehen të qetë ! O lali, o bufi i bukur , o balona pa bisht, siç të thërrisnim përherë ty o

njeriu i mirë bohem , që shtëpinë e kishe të Zotit dhe të Miqve të Kozit , udhëtofsh drejt Parajsës e Zoti të bekoftë dhe të pranoftë se ti

ishe Nënë Tereza e kohës sonë!E di

që dhimbja ështe e madhe dhe nuk

di si do ta përballojmë , po mallit , më thuaj ylli

, mallit për ty si do t'ja bëjmë ! Fjalët e tua të fundit në mesazhin e fundit ne ora 8.45

që me shkrove ishte : "Mi bëj

hallall lali të gjitha . Jam lodhur . Të dua

shumë .. Te dashuroj !"

E mira ime ti, që nuk e pranoje vetminë , njeriu më social që kam njohur në jetë , simboli

i dashurisë njerëzore , pusho e qetë!! Ah , se harrova pasi të takosh Netën dhe Dhimon që mezi po të presin , mos harro ti bësh të fala dhe mamit e nënës e gjyshit nga unë se të deshën shumë .. E mira ime ti .. Ike nga njerëzit që të deshën aq shumë në tokë e po

shkon drejt njerëzve të dashur , që kanë hapur dyert e Parajsës për ty!

Po ta dish ... unë nuk të them dot Lamtumirë!!