Plani i bujshëm i SHBA për Evropën, Joe Biden heq nga “lista” Francën dhe Gjermaninë, synon të shkatërrojë Rusinë e Vladimir Putinit me dy “partnerë” të rinj

Lufta në Ukrainë ripërcakton ekuilibrin në Evropë. Skenari global po evoluon dhe lojtarët kryesorë si SHBA-të janë të destinuar të ndikojnë në rolet dhe fuqitë në Kontinentin e Vjetër. Lucio Caracciolo, ekspert i njohur i gjeopolitikës, shpjegon se në planet e Joe Biden për Shtetet e Bashkuara janë dy zona të privilegjuara, përkatësisht Polonia dhe vendet skandinave të cilat do të kenë një rol gjithnjë e më qendror, shkruan ai në La Stampa. Peshë më e madhe që do të përfundojë duke “lehtësuar” atë të Gjermanisë dhe Francës. "Për të mbajtur rusët në distancë dhe gjermanët në gji, Polonia duhet të presë amerikanët në shtëpi dhe të banojë në shtëpinë evropiane të Amerikës si një bashkëprotagonist, që është Aleanca Atlantike në zgjerim", shkruan gazetari, ekspert gjeopolitik që kujton se si "pamja nga Uashingtoni, Varshava është një i afërm i ngushtë. Shumë më tepër se një aleat. Piloti i linjës së parë të kontrollit anti-rus". Me pak fjalë, pala polake është e çmuar për Biden dhe qendrore "për furnizimin me armë në Kiev". Por çfarë duan të bëjnë SHBA? "Qëllimi i Amerikës është të parandalojë Kinën që të pretendojë epërsinë botërore në shekullin 21" dhe për ta bërë këtë, ajo nuk mund të luftojë drejtpërdrejt në një luftë kundër Rusisë, shpjegon Caracciolo. Uashingtoni ka nevojë për "partnerë" në Evropë "të aftë për të marrë pjesë në kontrollin e Rusisë pa kërkuar shumë nga Amerika". Prandaj, boshti franko-gjerman do të duhet t'i lërë vendin atij skandinavo-polake me Varshavën që synon "të afirmojë veten si fuqia më e madhe ushtarake në Evropë".

Roli i Poonisë

Nuk duket shumë kohë më parë se Polonia konsiderohej si fëmija problematik i BE-së, një “mbetje e pistë” gjykata kushtetuese e të cilit vendosi se pjesët themelore të ligjit të BE-së nuk e tejkalojnë kushtetutën e saj kombëtare. Sa të ndryshme janë gjërat tani, me Poloninë që merr rolin e bastionit të mbrojtjes perëndimore, një komb kyç në vijën e parë të betejës kundër Rusisë së Putin. Varshava ka qenë vazhdimisht në ballë të mbështetjes për Kievin: diplomatikisht, ushtarakisht, por edhe moralisht, pasi përballet me numrin më të madh të refugjatëve ukrainas. Më e rëndësishmja, tregoi se Polonia nuk ka nevojë për dy fuqitë kryesore të BE-së. Jo, ajo dëshiron të bëhet një fuqi më vete. Dhe ka çdo të drejtë ta ndjekë këtë. Varshava mund të pretendojë në mënyrë të arsyeshme se ka vepruar si një katalizator për unitetin e NATO-s perëndimore në vazhdën e agresionit të Rusisë. Larg nga vuajtja e “vdekjes së trurit” siç e përshkroi presidenti Macron NATO-n vetëm tre vjet më parë, aleanca është e gjallë dhe po fillon shumë, me Suedinë tradicionalisht neutrale dhe Finlandën që rreshtohen për t’u bashkuar. Dhe Polonia së shpejti do të bëhet një fuqi e domosdoshme ushtarake europiane më vete. Vendi synon të krijojë ushtrinë më të madhe tokësore të Europës: 300,000 trupa luftarake nga 114,000 aktuale. Forcat e armatosura polake po modernizohen me shpejtësi. Buxheti i mbrojtjes është caktuar të arrijë në 4 % të PBB-së nga 2.4 % e tanishme.  Polonia ka afërsisht tre herë më shumë tanke luftarake kryesore se Mbretëria e Bashkuar (647 deri në 227), dhe ka me porosi qindra tanke të reja amerikane Abrams dhe 1000 tanke K2 nga Koreja e Jugut. Biden mund të presë që të kërkohet të ofrojë mbështetje ajrore për të kundërshtuar sulmin e parashikuar ajror rus këtë pranverë. Ndërsa presidenti i SHBA ndoshta do të mbajë njëfarë paqartësie mbi çdo angazhim të saktë, ai pothuajse me siguri do të mbështesë ambiciet e larta të Polonisë për të qenë një lojtar kryesor i NATO-s dhe do të lavdërojë angazhimin e vendit për një rritje të konsiderueshme të shpenzimeve të mbrojtjes. Uashingtoni është ankuar për dekada për dështimin e qeverive europiane për të përmbushur angazhimin e rënë dakord të NATO-s për të shpenzuar 2 % të PBB-së për mbrojtjen. Polonia, që synon të kalojë në 4 %, do të shkojë nga një fëmijë problematik i BE-së në krye të klasës europiane të NATO-s.