Why we choose politicians to rule us and not to serve us

The greatest threat to humanity and democracy are narcissistic politicians and sociopaths with high conflict personality disorder, regardless of their initial political identity, left or right. They are above and beyond politics and, because of their personality at their extreme, they have been the cause of most of the world's suffering throughout history, especially in the last hundred years, and the conditions are as present today as they were in the past.

These people are driven to be always conflicted and endlessly aggressive, due to genetic tendencies and extreme childhood experiences, which are reinforced by their cultural environment. They don't know why they are like that, they don't reflect on their behavior and in general, they are people who are unhappy with their actions.

Narcissists and sociopaths are two of the most seductive and deceptive personalities on the planet. But most are focused on manipulating the people around them. Those who enter politics can become extremely dangerous. They want to be in charge, at the top, to be superior and to dominate others with an endless quest for more and more power. And yet their patterns of behavior are remarkably predictable, including their inevitable and dramatic downfalls. So how are they chosen? More specifically, why do we choose them?

We can ask yourself : Are not the political problems mainly caused by the heated historical disputes? Or racial and ethnic hatreds? Or economic problems? The answer to each of these questions? Much less than what we would think if we didn't have these types of politicians in charge.

In backward countries such as our country, the possibility of such politicians emerging is greater as a result of the low level of democratic experience.

To convince people to follow them, these politicians use a typical form called the crisis triad: ? There is a terrible crisis! ? The cause is a terrible villain who is utterly evil and must be destroyed. ? We have to follow an amazing hero who will defeat the villain and solve the crisis quickly

They think that all relationships are essentially adversarial; they constantly feel threatened as an opponent (even when they are not); and they often react in an extremely adversarial way. As a result, in almost every situation, they tend to create unnecessary conflicts one after the other because they think conflicts already exist around them. They feel at war with the world and project this feeling onto others. Worse, they have no interest in conflict resolution. Instead, they usually make it worse, no matter how many other people are hurt and no matter how much their actions end up hurting themselves. People with high-conflict personalities are intensely (though usually unconsciously) driven to control,

Mendoj se në Shqipëri kemi shumë raste të tilla . Personazhi më tipik është Sali Berisha , por nuk qëndrojnë larg Ilir Meta apo Edi Rama etj . Gjithë jeta politike e Berishës pas viteve 90 tregon qartë se ai ka çrregullim personaliteti me konfliktualitet të lartë . Pas shembjes së diktaturës komuniste , ai me mjeshtërinë e tij përdori treshen e krizës duke krijouar 1- idenë se vendi ynë ishte në krizë të thellë {gjë që ishte e vëtetë} 2- shkaku ishin komunistët dhe filozofia e tyre {gjithashtu e vërtetë} dhe 3- PD dhe vendi tashmë kishte një hero që duhej ndjekur dhe ky ishte Sali Berisha . Ai harroi të thoshte  që ai vetë nuk ishte pjesë e zgjidhjes . por pjesë e problemit , si ish komunist dhe jo i thjeshtë , por sekretar partie dhe me lidhje të ngushta në bllok . Megjithatë ai arriti të bëhej kryetar apo uzurponte PD dhe biles të fitonte edhe përkrahjen e të përrndjekurve politikë , duke luajtur me ndjenjat e tyre , përçarë ata dhe pastaj duke i dhunuar e përdorur për interesat e tij .

Por Berisha si njeri me çregullim personaliteti me konflikt të lartë dhe duke menduar se ai kishte ide grandioze apo ishte i vetmi që mund të sillte demokracinë në vend {ose ndryshe quhen narcisist} gjithashtu duke mos pasur asnjë brejtje ndëgjegjie për eleminimin e kundështarëve apo edhe bashkëpunëtorëve { ose ndryshe quhen sociopat} kur ata bëheshin të rrezikshëm , u tërhoq thellësisht nga lavdia dhe vëmendja, justifikimi dhe vlefshmëria e të qenit i zgjedhur dhe nga fitimi, mbajtja dhe ushtrimi i pushtetit absolut. Kështu ndërkohë që PD me simpatizantët e saj dhe të përndjekurit si dhe një pjesë e madhe e intelektualëve shembën komunizmin në Shqipëri , Sali Berisha nuk humbi kohë të ndëtonte komunizmin brenda PD . Në veçanti, këtyre njerëzve si Berisha u pëlqen të kenë fuqinë për të fajësuar, ndëshkuar ose shkatërruar publikisht këdo që e shohin si armik të tyre. Ata e duan luftën , procesin kundërshtar. Por, mbi të gjitha, ata duan të fitojnë dhe duan të dominojnë  dhe duan që të gjithë ta dinë se fituan dhe t'i shohin ata si majën absolute të grumbullit. Ata duan të jenë njeriu i fortë. Personi që askush nuk e sfidon. Personi që të gjithë e duan , ose të paktën i binden ose i përulen. Personi me fuqi dhe lavdi. Dhe ata janë të shtyrë të bëjnë gjithçka që munden për ta bërë këtë të ndodhë, pavarësisht nga pasojat për të tjerët apo edhe për veten e tyre. Ata kanë sjellje të pakufizuar agresive. Ata janë në thelb autoritarë, sepse gjithçka ka të bëjë me ta dhe fuqinë e tyre të pakufizuar mbi të gjithë të tjerët. Ata janë veçanërisht të tërhequr nga bota e fantazisë e mediave të sotme me emocione të larta.

Në këtë mënyrë, një nga një, këta personazhe si Berisha fitojnë pushtet mbi të gjithë. Shumë njerëz besojnë se përfundimisht do të ndalojnë veten dhe do të bëhen të arsyeshëm. Por ata kurrë nuk janë të kënaqur dhe vazhdojnë pa vetëpërmbajtje derisa të ndalohen nga një forcë më e madhe (Hitleri u ndalua vetëm nga aleatët) ose të dorëzohen në kufijtë e trupit të njeriut (Stalini vdiq nga një goditje pas më shumë se tridhjetë vjetësh në pushtet ). Millosheviç u ndalua nga USA , Enver Hoxha vdiq nga një sëmundje pasi qëndroi ose dhunoi për 40 vite në pushtet, ndërsa Saliu ka marrë paralajmërimin si”non grata”.

Ata janë veçanërisht të tërhequr nga bota e fantazisë e mediave të sotme me emocione të larta. Në format e tyre të ndryshme (rrjeti dhe TV kabllor, Facebook, YouTube, etj.), këto platforma nuk kërkojnë që politikanët të kenë ndonjë përvojë drejtuese apo aftësi politike në mënyrë që t'u kushtojnë shumë vëmendje. Në fakt, të vepruarit keq u merr atyre më shumë vëmendje sesa aftësitë drejtuese. Ata persona si Sali Berisha  të cilëve u mungon ndjeshmëria dhe pendimi janë të mirë në krijimin e imazheve fantastike të vetes pa marrë parasysh të vërtetën – tregimtarë simpatikë që rrëmbejnë emocionalisht votuesit që tashmë janë përgatitur për tregime krizash, heronjsh dhe zuzaresh. Plus, mediat me emocione të larta dëshirojnë personalitete me konflikt të lartë. Ata kanë fytyrat dhe zërat më emocionues, dramatikë dhe shprehës që funksionojnë veçanërisht mirë në ekrane dhe altoparlantë, të mëdhenj e të vegjël dhe shesin më shumë reklama. Me intensitetin e tyre emocional, të menduarit e gjithanshëm dhe sjelljen ekstreme në dukje të paparashikueshme, ata janë interpretues të natyrshëm. Mediat me emocione të larta tërheqin pikërisht këta persona konfliktual ashtu si basketbolli tërheq lojtarët shtatlartë. Ata janë më të mirët në lojë

Por pa Adolf Hitlerin, i cili kishte një personalitet djallëzor, një vullnet graniti, instinkte të çuditshme, një pamëshirshmëri të ftohtë, një intelekt të jashtëzakonshëm, një imagjinatë të madhe dhe  deri në fund, kur i dehur nga fuqia dhe suksesi, ai e teproi duke menduar se ishte hyjnor dhe jo njeri i vdekshëm, pothuajse me siguri nuk do të kishte pasur kurrë një Rajh të Tretë dhe luftë botërore tragjike për botën dhe vetë Gjermaninë dhe Hitlerin . Gjithashtu pa Millosheviçin nuk do të kishim atë tragjedi njerëzore në ish  Jugosllavi ,ashtu si edhe pa Berishën ne nuk do të kishim tragjedinë e 97-ës në Shqipëri

Që nga viti 2000, ne kemi parë disa lider me çrregullime personaliteti konfliktual  të marrin pushtetin në mbarë botën, duke përfshirë Rusinë, Hungarinë, Filipinet, Venezuelën dhe Italinë .. Lista vazhdon të rritet, kështu që këto janë vetëm një shembull. Shtetet e Bashkuara kanë gjithashtu një histori të konsiderueshme të të gjitha madhësive , kështu mund të përmendim  tre shembujt më dramatikë: McCarthy, Nixon dhe Trump.

Qasja e guximshme është e nevojshme për t'u përballur me sjelljen pafundësisht agresive të liderëve konfliktual ,narcisist dhe sociopat. E thënë thjesht, shoqëria jonë ka filluar të ngatërrojë fantazinë dhe realitetin. Në të kaluarën e lashtë, qeniet njerëzore duhej të ishin kundërshtarë dhe shumë agresivë për të mbijetuar. Në të tashmen, ne jemi shumë të ndërlidhur për të qenë në gjendje të përballojmë sjellje pafundësisht agresive nga çdo individ apo grup dhe veçanërisht nga udhëheqësit tanë politikë. ADN-ja jonë sociale na ka lejuar aftësinë për të qenë kundërshtarë dhe bashkëpunues. Nëse ne mund të mësojmë të frenojmë udhëheqësit tanë dhe veten nga sjelljet shumë agresive dhe kërcënimet e saj, do të kemi një shans shumë më të mirë për mbijetesë afatgjatë. Varet nga ne si qytetarë  dhe si votues. Karl Popper thotë  :Pyetja nuk është se si t'i bëjmë njerëzit e mirë të sundojnë; çështja është si t'i ndalojmë të fuqishmit që të na bëjnë sa më shumë dëm. Kështu po ndodh sot në Shqipëri ne kemi lejuar njerëzit “e mirë” të na sundojnë.Kohët e fundit dëgjohen shumë idera se largimi i Berishës do ta shkatërronte përfundimisht PD . Mendoj se largimi i tij është domosdoshmëri . Personalisht mendoj se PD duhet të hapi dyert për të gjithe shoqërinë civile, anëtarët e ndershëm dhe gjithë intelektualët dhe të hapi një garë të ndershme ku të fitojë më i afti dhe të ketë një status me fuqi të kufizuara të kryetarit dhe proçedura të qarta të dorëheqjes.