Teodor Keko përkujtohet me një mbrëmje-homazh, botohet dhe poema "E të tjera, e të tjera"

Përmes një mbrëmjeje-homazh dhe botimit të poemës satirike "E të tjera, e të tjera", Ministria e Kulturës përkujtoi 20-vjetorin e ndarjes nga jeta të poetit, shkrimtarit, publicistit dhe politikanit, Teodor Keko. Mbrëmjen e 14 shtatorit u zhvillua "Takim me Dorin", ku artistët Luiza Xhuvani, Kastriot Çaushi dhe Kristian Koroveshi interpretuan disa nga poezitë e tij më të bukura.  Emocionit të kësaj mbrëmjeje iu bashkua edhe pianistja Etrita Ibrahimi, që shoqëroi vargjet me tinguj. Në këtë mbrëmje ishte dhe pjesëmarrja e kantautorit Ardit Gjebrea, që interpretoi poezi dhe këngën me tekst të Teodor Kekos "Unë të kam dashur, por...". Mbrëmja nuk mund të kuptohej pa praninë e Xhulit, bashkëshortes së Kekos, e cila e nisi mbrëmjen me një letër drejtuar Dorit. Ishte ajo që propozoi edhe botimin e plotë të poemës satirike "E të tjera, e të tjera", mbështetur nga Ministria e Kulturës, nën kujdesin e ministres Margariti. Promovimi i librit u bë në një konferencë për shtyp të premten gjatë së cilës Margariti u shpreh se në 20-vjetorin e ndarjes nga jeta, Teodor Keko nuk mund të kujtohej veçse përmes veprës së tij. “"Kur Xhuli dhe bashkëpunëtorët e mi propozuan botimin e poemës satirike “E të tjera, e të tjera..”, nuk na u desh të mendoheshim gjatë për një sërë arsyesh. Së pari sepse ishte 20-vjetori i ndarjes së tij nga jeta dhe nuk mund ta kujtonin veçse përmes veprës së tij; sepse ishte një vepër e lënë në dorëshkrim dhe ishte një detyrim yni moral, që të përmbushnim këtë amanet letrar të Dorit”, tha Margariti. Sipas saj, pjesa e parë e poemës “E të tjera, e të tjera” është botuar në vitin 1997 dhe ka pasur një jehonë jo të paktë, pavarësisht se doli në rrethana jo fort të favorshme për artin dhe letërsinë, siç ishte viti 1997.  “Arsyeja që tërhoqi vëmendje lidhej jo vetëm me humorin e Dorit, për mënyrën se si i lidhte situata e batuta, por edhe sepse ai përfshinte aty miq të tij të afërm, gazetarë e politikanë, që shpesh dalin me emrat që i njihnin veç ata mes tyre. Dhe në një farë mënyre Dori na zbulonte edhe ca prapaskena që ne të tjerët nuk i dinim. Xhulit iu desh të priste 20 vjet përpara se të vendoste ta botonte pjesën e dytë të kësaj poeme, që Dori e kishte lënë në dorëshkrim, duke i bashkëlidhur edhe një seri grafikash, që Teodor Keko i kishte realizuar gjatë seancave plenare, në mbledhje… në copa letrash.. Dhe vendosëm t’i bëjmë bashkë në këtë botim", tha ministrja Margariti.