Manekinët socialistë në kurthin e Berishës

Mefistofeli Berisha, me përvojën e tij 77 vjeçare të gënjeshtrës e mashtrimit, futi në kurth deputetët socialistë, të cilët janë shndërruar në manekinë të kryetarit të tyre karizmatik, duke bjerrë dinjitetin dhe pavarësinë si përfaqësues të atyre që i kanë votuar. Sali Berisha, pasi përpiloi një rezolutë për dënimin e gjenocidit serb në Srebrenicë të Bosnjës, ku u masakruan në një ditë mbi 8000 burra, të rinj e fëmijë, dhe pasi e nënshkroi më vartësit e tij të “Komisionit të Rithemelimit të Partisë Demokratike”, ia paraqiti Parlamentit shqiptar për miratim. Deputetët e Partisë socialiste, ndonëse Rezoluta kishte kaluar edhe në komisionin parlamentar, u gjendën të befasuar, kur konstatuan se midis nënshkrimeve të deputetëve demokratë, gjendej edhe firma e “Non grata”-Berishës. Mirëpo, ata kanë vendosur në bllok, që me “Non gratën” nuk do të kalojnë asnjë lloj dokumenti. Të ndodhur pa “sinjalin” e kryetarit të tyre, që gjendej diku nga Europa, dhe në mungesë të ndonjë këshille majtas apo djathtas, deputetët socialistë vendosën të ngrinin kartonët e kuq, duke votuar kundër Rezolutës për gjenocidin serb në Srebrenicë. Arsyeja e kësaj vote kundër ishte prania në rezolutë e nënshkrimit të Berishës, i cili, siç dihet, në ato ditë të gjenocidit në fjalë, kishte  shkelur embargon ndërkombëtare, duke furnizuar me naftë makinën  ushtarake të Serbisë, në masakrën e saj kundër Boshnjakëve, dhe pak ditë më vonë edhe kundër vëllezërve tanë të krahinës së Kosovës. Kur deputetët socialistë ngritën kartonët e kuq të mosmiratimit të Rezolutës, Berisha, me një kënaqësi perverse, filmoi me telefonin e tij  deputetët socialistë, të cilët, tamam si manekinë të kurdisur nga pronari i lokalit, tundnin kartonët, shoqëruar me qeshje të tipit guinplen, çka u dukën akoma më mjeranë në atë sallë që mbushet rrallë e  përmallë. Të formulosh e të miratosh pas 27 vjetësh një Rezolutë për gjenocidin serb në Srebrenicë, është një vonesë e pafalshme, çka e zeron efektin e saj. Por ta refuzosh atë, se midis nënshkrimeve është edhe firma e një personi të padëshiruar, shumëzon me zero vetë politikanët dhe deputetët e Partisë Socialiste, të cilët janë kthyer në robotë që kurdisen vetëm nga Kryeroboti i tyre në Parti e në Qeveri. A mund të anashkalohej plani djallëzor i Berishës, për t’u evidentuar si nismëtar i hartimit e miratimit të Rezolutës? Sigurisht që po, nëse deputetët socialistë do të kishin minimumin e logjikës dhe të personalitetit të tyre. Kjo mund të arrihej në disa variante:

Së pari: Të mos e kalonin, me arsye të ndryshme, Projekt Rezolutën në fjalë nga Komisioni përkatës parlamentar në seancën plenare të Parlamentit.

Së dyti: Ta shtynin projekt-rezolutën për në datën 11 korrik 2022, kur është 27 vjetori i masakrës dhe gjenocidit në fjalë.

Së treti: Më e pakta, të abstenonin miratimin e Rezolutës, por në asnjë mënyrë nuk duhej ta refuzonin atë më kartonë të kuq, duke i dhënë shkak dhe ushqim stihisë pa fré të Berishës me kompani. Justifikimet e Kryetarit të grupit parlamentar socialist, Taulant Balla, përpara gazetarëve, për refuzimin e Rezolutës, ishte një tog frazash pa kokë e pa këmbë, të cilat, nuk bënë gjë tjetër veçse ia shtuan “ujin” mullirit të çakërdisur të Saliut. Në të njëjtat ujëra të turbullta “notoj” edhe vetë Kryetari i Partisë Socialiste e Kryeministri Rama, i cili, i ndodhur larg sallës së Parlamentit, shkroi e afishoi në Tëitter tri komente radhazi, me dëshirën për ta “ndritue” paksa atë që nakatosën vartësit e tij në Parlament. Por tentativa e tij, ashtu si ajo e Taulantit, shkoi për dhjamë qeni në stanin e ustait të makinacioneve, që megjithëse me “non grata” mbi kurriz, lëvrin në fushën e politikës shqiptare duke baltosur kundërshtarët, dhe jo vetëm ata, pa i hyrë gjemb i vërtetë në këmbë. Socialistët dhe socialdemokratët, njihen si persona e si parti, me shumë flamurë, jo vetëm në politikat e brendshme të vendit të tyre, por edhe në politikat e konjukturat ndërkombëtare. Por socialistët tanë, përveç kësaj, janë kthyer edhe në robotë të kurdisur me zemrekun e injorancës dhe të vasalitetit ndaj shefave dhe liderëve të tyre të paskrupullt.