BREAKING NEWS

Gati të fundoset grupi organizator i biznesit të armëve në Gërdec, prokurorët pritet të marrin në duar faktet nga Drejtësia Amerikane, nisen letër-porositë në SHBA, informacione do të merren edhe për Patrick Henryn, ja lidhja e tij me Delijorgjin dhe S...

Gati të fundoset grupi organizator i biznesit të armëve në
x
BREAKING NEWS

Daut Gumeni: Ja pse socialistët dhe Gentiana Sula bllokuan hapjen e dosjes së spiunit të Ilir Metajt, presim që ‘shiringa me ujë deti’ që u injektoi zyrtari i lartë i DASH prokurorëve të SPAK të sjellë arrestimin e ‘peshave të rënda’

Daut Gumeni: Ja pse socialistët dhe Gentiana Sula bllokuan hapjen e dosjes
x
BREAKING NEWS

Plas skandali, Kuvendi i Shqipërisë vihet nën akuzë për votimin pa kuorum të ligjit për Investimet Strategjike, ja si u shkallmua Kushtetuta nga mazhoranca, zbardhet mashtrimi

Plas skandali, Kuvendi i Shqipërisë vihet nën akuzë për
x
BREAKING NEWS

Pasuria e dyshimtë e “sheikut” të Kuvendit Laert Duraj që sfidon “ujqërit” e vjetër në politikë, banesë 200 mijë euro, 11 llogari bankare, fitime marramendëse nga qeratë, 180 mijë euro shitje pasurish, si i ka justifikuar milionat nga puna si emigrant,...

Pasuria e dyshimtë e “sheikut” të Kuvendit Laert Duraj
x
BREAKING NEWS

Ja pazaret e PS dhe Rithemelimit, si po mbrojnë korrupsionin e Klodian Allajbeut dhe Vilma Nushit, vjedhjet me “Hemodializën”, “Check Up”-in, “Laboratorët” dhe “Sterilizimin” janë të faktuara, priten arrestimet nga SPAK

Ja pazaret e PS dhe Rithemelimit, si po mbrojnë korrupsionin e Klodian
x
BREAKING NEWS

Rama-Berisha ngrenë komision për të shkatërruar SPAK dhe Reformën në Drejtësi, ja pazaret e reja të “non-gratës” me kryeministrin për të bllokuar arrestimet

Rama-Berisha ngrenë komision për të shkatërruar SPAK dhe
x
BREAKING NEWS

Plas skandali i Portit të Vlorës, ja si iu falën Samir Manes 57 mijë metra katror tokë, të implikuar 2 ministra, SPAK merr në dorëzim padinë për megaoligarkun e qeverisë

Plas skandali i Portit të Vlorës, ja si iu falën Samir Manes 57
x
BREAKING NEWS

Gazetarja e njohur paralajmëron arrestime të bujshme në ditët në vijim, ja disa nga dosjet “përvëluese” që po heton SPAK dhe skema që ndoqën agjentët e BKH për të arrestuar Jorgo Goron, kryebashkiaku në detyrë i Himarës u përgjua 4 muaj rresht me metod...

Gazetarja e njohur paralajmëron arrestime të bujshme në
x

Opinion / Editorial

Teksa prisnim... Xhevdet Mustafën (Pjesa II)

Teksa prisnim... Xhevdet Mustafën (Pjesa II)

Në një detyrë të kësaj rëndësi pati ndodhur që një prej komandanteve tanë, N.Koçia në pranverën e atij viti, e kapi një motoskaf në të cilin më vonë thuhej dhe dyshohej se në të, mundet të kishte qenë dhe Leka Zogu. Diçka me të vërtetë e habitshme. Po a ishte e mundur? Teksa periudha në fjalë e vitit 1982 përkon me qëndrimin e Leka Zogut “me pushime” në Itali në San Foka të Lecces dhe se atje na paskësh qenë dhe i pati bërë një vizitë Xhevdet Mustafa do të thotë se plani i zbarkimit ka qenë i koordinuar më së miri. Interesant është fakti se mbasi u kap ky motoskaf në perëndim të Karaburunit dhe komandanti i saj filloi ta shoqëronte për në Vlorë, vjen një urdhër tjetër nga ministria, që ai motoskaf të nxirrej nga ujërat tona dhe të lihej i lirë. Mbasi e lanë të lirë dhe u siguruan për largimin e tij, atëherë filluan të “kryqëzonin” komandantin e anijes që përse e la këtë motoskaf të lirë duke bërë analizë mbas analizash. Po a mundej me të vërtetë që Leka Zogu të ndodhej pikërisht në atë motoskaf? Të dyja mundësitë ekzistojnë, por fakti që një herë u dha urdhri shoqërojeni objektin në Vlorë dhe në të pastajmen vjen urdhri tjetër që nxirreni nga ujërat tona dhe lëreni të lirë, të bën që të dyshosh shumë, aq më tepër kur dihej mirë se Xhevdet Mustafa dhe Leka Zogu kishin një miqësi të hershme me njëri-tjetrin, miqësi kjo që i lidhte urrejtja ndaj regjimit të Enver Hoxhës. Në këto kushte, Kadri Hazbiu e nxori dhe e pezulloi nga detyra oficerin tonë dhe dha urdhër që të hetohej çështja. Ai bënte si i “xhindosur nga inati” që përse e lanë të lirë anijen, ku binte dyshimi, (ndofta hiqej sikur ishte i tillë) teksa nuk është çudi që të ketë qenë personalisht ai apo të tjerë pjestarë të “bandës së madhe” të brendshme që nëpërmjet kanaleve të pakuptueshme ta kenë dhënë vetë urdhrin për lirimin e tij. Te ne, sidomos në Regjimentin e Katrave silurues të bazës së Sazanit, u krijua një gjendje e rëndë psikologjike sepse përveç këtij motoskafi i cili u la i lirë, ndodhte që dhe mjete të tjera shumë të shpejta të futeshin të shkelnin ditën dhe natën ujërat tona dhe të largoheshin me shpejtësi të madhe. Mundet kjo të ketë qenë një ndër pikat e zbulimit të huaj, të cilët bënin në mënyrë të qëllimshme shkeljen e kufirit detar, për të tatuar pulsin, për t’u njohur me shkallën e gatishmërisë së anijeve tona në ruajtjen e kufijve detarë, për të zbuluar pikat e forta dhe ato të dobëta, teksa nga ana tjetër ministri kërcënonte eprorët tanë, që o të kapni motoskafët ose ja ku e kini burgun. Më vonë në të kundërt të saj kur ne hapëm zjarr ndaj njërit prej tyre, ai kaloi në të kundërtën e atyre kërcënimeve duke i kërkuar llogari Komandantit tonë T.Meçe dhe Q.Hysi që kush ju dha urdhër që të hapni zjarr ndaj tij? Dhe ja si kishte ndodhur: Ishte 22 korriku i vitit 1982 teksa do të merrja detyrën e patrullimit dhe përgjimit në pritë me anijen e skuadriljes së dytë, më takon direkt Komisari i ishullit i ndjeri Halil Leli, anëtar i KQPPSH-së dhe përpara se të dilja në det me detyrë më porositi: Komandant! Çdo anije e huaj, e cila do të tentojë të futet e të shkelë ujërat tona, do ta ndaloni atë me çdo mjet e me çdo kusht. Nisur nga ky urdhër luftarak i thashë: Shoku Halil, a mundet ta shkruani këtë në ditarin tim? Dhe ai e shkruajti ashtu sikurse e shpreha dhe unë më sipër duke hedhur dhe firmën e tij. Fakti që në këto detyra ishin përfshirë të gjitha instancat, tregonte se situata ishte me të vërtetë shqetësuese. Në të përfshiheshin që nga Ministria e Mbrojtjes ajo e Punëve të Brendshme, Komanda e Flotës detare, degët në rrethe, bazat ushtarako detare të Shëngjinit, Durrësit, Vlorës dhe Sarandës etj. etj. do të thoshte se kishim të bënim me një situatë serioze. Përderisa mua më patën treguar fotografinë e tij, as që vihet në diskutim fakti se eprorët e mi dinin edhe më shumë se unë rreth kësaj bande që pritej. Teksa akrepat e orës tregonin mbasditen e dt. 25 korrik dhe që përkonte me lënien e shërbimit nga ana jonë dhe dorëzimin e tij anijes tjet?r patrulluese, që do të na zëvendësonte, shikojmë në horizont se nga ana e Korfuzit apo më saktë në hapësirën detare midis Himarës dhe Korfuzit në drejtimin tonë po vinte një motoskaf i bardhë me shpejtësi të madhe. Ata ne nuk na shikonin dhe dallonin dot, mbasi ishim në stop dhe pluskonim mbi det në gjendje të lirë, për më tepër se anijet ushtarake kanë dhe ngjyrën e detit që e rrit shkallën e vështirësisë për t’i vrojtuar dhe dalluar ato. Në këtë kohë dhashë “Alarmin luftarak”, jo që ne tre ditë e tre netë ishim në alarm duke porositur komandantin e anijes A.Kamberi të përgatiste anijen me veprime shumë të shpejta. Dhe ashtu ndodhi, për gati 2-3 minuta katri silurues 502 ishte në gatishmëri të plotë. Ata ende nuk na kishin parë, teksa ne me veprime të befasishme dhe të papritura për ta, u dolëm ballë për ballë. Kuptohet hutimi i tyre, por shpejt e morën veten dhe e kthyen timonin majtas duke marrë drejtimin për nga Perëndimi. Kjo manovër atyre u shërbente për t’u larguar, sepse kishte hapësirë të gjerë detare dhe për më tepër se shpejtësia e tij, ishte shumë e madhe duke patur në bord tre motorë të fuqishëm e me xhiro të shpejta, gjë që u jepte mundësinë atyre ta kalonin shpejtësinë e anijes tonë. Por ne tashmë ishim shumë afër tyre. I paralajmëruam me fishekë shenjëdhënës të kuq që të ndalonin, shenjë kjo që do të thoshte të zbatonin urdhrat tona ndryshe do të hapnim zjarr. Këtë veprim e përsëritëm dhe 2-3 herë të tjera teksa ata të dy që ne shikonim tregoheshin kokëfortë. U drejtohem mitralierve të anijes të hapin zjarr paralajmërues me mitraloza 20-25 m mbi motoskaf duke i porositur asnjë plumb mbi anije dhe mbi personelin e saj. Dhe mitralerët tanë të mrekullueshëm e zbatuan aq mirë detyrën teksa kjo anije përsëri nuk po ndalonte. Koha nuk priste, nëse motoskafi do të dilte nga ujërat tona do të ishte nje turp i madh për ne, një mosrealizim detyre, një nëpërkëmbje e dinjitetit tonë si ushtarakë në mbrojtje të Atdheut dhe ku? Pikërisht brenda Atdheut tonë. Komandanti i anijes A.Kamberi, merr një automatik nga armatura dhe tenton të qëllojë mbi motorët e anijes me qëllim që të nxirrte të paktën ndonjërin prej tyre jashtë funksioni (e theksoj se ishin tre motorë jashtë bordi), por nga leëvizjet mbi dallgë që anija herë ulej e herë ngrihej, një nga plumbat e automatikut goditi mbi kapitenin e anijes. A e dëshironim ne që ta vrisnim? Jo aspak, ketë gjë nuk e dëshironim dhe nuk donim ta bënim. Po nëse ai përseri nuk do ndalej? Kjo ishte mundësia jonë e fundit. Do të hapnim zjarr mbi ta po të qe se ishin gati të dilnin jashtë ujërave tona kufitare. Rrugë tjetër nuk kishte. Kapiteni u plagos rëndë dhe ra, teksa timonin e mori shoku i tij. Si duket i gjithë ky operacion i ndjekjes dhe situata e përballjes me armë e detyroi kolegun e tij të stoponte motorët. Për t’u siguruar e morëm personin tjetër në anijen tonë dhe i dhamë ndihmën e parë mjekësore kapitenit, i cili në fakt kishte ndërruar jetë në anijen e tij. Verifikuam gjendjen e motoskafit, kontrolluam se mos kishte dhe të tjerë. Më duhet të theksoj se e gjithë situata ndiqej me shqetësim që nga ministria, Komanda e Flotës, Komanda e ishullit të Sazanit, pikat sinjalo-vrojtuese dhe repartet e artilerisë b/detare. Në ndihmën tonë mbasi kishim përfunduar misionin erdhi në mos gaboj dhe një katërsilurues tjetër nga baza e Sazanit teksa mbi hapësirën tonë ajrore fluturoi mbi ne një çift avionësh luftarakë nga tanët, për të treguar se ja dhe ne jemi këtu me ju. Nga bisedat me shokët e mi të armëve të llojeve të ndryshme atyre u ishte krijuar ideja se ne po përlesheshim dhe po shkëmbenim zjarr me armiqtë, banditët apo kontrabandistët kushdo që të ishte. Kësisoj në këtë situatë ata ishin të shqetësuar. Por këtë “imazh” të gabuar ua jepte jehona e mitralozave dhe automatikëve tanë të cilat dëgjoheshin fillimisht dhe jehona në det përseristë sërish “të shtënat”. Mendonim se teksa e prisnim Xhevdet Mustafën, anija me të cilën u ndeshëm duhej të ishte e këtij misioni edhe pse kapiteni i anijes nga larg kishte trupin e bëshëm e muskuloz si të Xhevdetit. Por jo. Ajo sipas të dhënave të mëvonshme të ekspertizës dhe gjykimit nga ana e organeve tona rezultoi, se ishte thjesht një anije kontrabandistësh. Në fakt këtë mision mund ta ketë ditur vetëm kapiteni dhe kur them mision, e kam fjalën detyrën për të kontrolluar jo vetëm shkallën e gatishmërisë, por indirekt dhe për të zbuluar se ku i kishim pikat tona dhe ku qëndronin anijet tona të pritës. Anoj shumë nga kjo e fundit, teksa Kadri Hazbiu tashmë çuditërisht në të kundërtën e sjelljeve të mëparshme, filloi t’i kërcënonte eprorët tanë se kush iu dha urdhër për të qëlluar?! Pse qëlluat pa leje? Komandanti ynë Q.Hysi mbase dhe shoku T.Meçe e N.Jaku, i cili u thirr në Tiranë për këtë problem i ka dhënë një përgjigje të mrekullueshme duke i thënë se qëlluam në emër të Atdheut. Natyrisht dhe unë jam shumë i bindur për këtë se anija e maskuar si “kontrabandiste” nuk kishte qëllim të zbarkonte desantë, por në shumatoren e të gjithë shkeljeve të hapësirës tonë detare deri te zbarkimi de fakto i bandës së Xhevdetit në shtator të vitit 1982, pra vetëm dy muaj më pas, e gjithë kjo periudhë ka qenë e karakterizuar nga shkelje të shumta të kufirit tonë detar. Në rast të një zbarkimi të tillë sikurse ai ndodhi jo shumë larg nga ngjarja jonë, pra në shtator të vitit 1982, do të ishte marrëzi nëse zbulimi i huaj nuk do të studionte me imtësinë më të madhe jo vetëm rajonin hidro-lundrimor të zbarkimit, por dhe mënyrën e organizimit e të ruajtjes së hapësirës detare dhe b/detare që i bënin forcat tona. Pavarësisht se ajo nuk ishte banda që prisnim, ne bëmë detyrën tonë në ruajtjen me fanatizëm të kufijve tanë detarë. Por ajo mundet të kishte qenë dhe vetë banda, që ne prisnim dhe që kishim dijeni të plotë për veprimtarinë e saj. Në ato situata të komplikuara çdo gjë mund të pritej nga armiku. Dy muaj më vonë do të zgjidhej misteri dhe do të dilte në skenë emri i kapobandës, i cili quhej Xhevdet Mustafa, i rrethuar nga forcat tona dhe që nuk arriti dot të shikonte as diellin e tokës shqiptare e jo më të realizonte misionin që i kishin ngarkuar padronët e tij të jashtëm në unison me banditët e brendshëm.