Sapo mësova lajmin e trishtueshëm të largimit nga mesi ynë i monumentit më të madh të kulturës shqiptare, i cili tanimë u ngjit në piedestalin e përballësisë dhe asnjë fjalë s’më vjen në këtë moment, po vetëm ideja e ribotimit të mesazheve të publikuara për ditëlindjen e tij.
“Duke shkruar për këtë urim, më erdhi në mend se sa shumë njerëz kanë marrë penën që të bëjnë libra, dizertacione, mastera, doktortura, referate, artikuj, shkrime, jetëshkrime e shkarrashkrime, me ditirambe, shkrime e deri edhe ofendime, për librat e tij e për të vetët dhe se sa pak gjasë ka, që vargmalet e letrave të tire të kenë një fat më të mirë se sa kështjellat e rëndes, që kalamajtë ngrenë buzë detit, duke parafytyruar heronjtë e përrallave e të balladave apo bajlozët e. gogolët e dëgjojnë të dëgjojnë gjumit.
Dhe me këtë mendim po e le këtë shënim (që të njëjtin fat me ato kështjella do të kesh) me një falenderim të argumentit, pa pretenduar asgjë më shumë se sa shprehjen e mirënjohjes së madhe Ismailit për monumentin fantastik që i ka gjuhës. , duke ma bërë edhe më të madhe të dashurisë për këto gjuhë të hatashme, të cilat ne shqiptarët kemi fatin të flasim për të shkruar gjuhë si amtare; për kënaqësinë e mbarëvajtjes në botën e ngjarjeve, personazheve, emocioneve që ai ka jetësuar me shëndetin e një magjistari, në dritën e fuqisë së një revistë me saktësinë e një gjirokastriti; për hidhërimet që u ka shkaktuar mediokërve e për buzëplasjen që u ka provokuar xhelozët me suksesin e tij në dhjetra gjuhë të kësaj bote, e cila është edhe për debatin e paimtë mes barrikadave, ku janë rreshtuar përballë tash 30 vjet, admiruesit e shkrimtarit dhe gjykatës. e qytetarit a njeriun e njeriut Ismail Kadari ku unë vetë kam mësuar e ka gjetur – jo pak me kalimin e tij…
Ah, krejt personale kjo, po edhe për Vladimir Majakovskin, vullkanik të poezisë ruse, që po të mos ekzistonte Ismail Kadareja nuk do ta kisha njohur kurrën e parës dot, një nga takimet më të mahnitshme të jetës sime me letërsinë!
Po ndalem këtu duke uruar sot bashkë me ditëlindjen e tij edhe që gojëdhana se Ismaili nuk shkruan më, të jetë vetëm një lojë e radhës me personazhet e jetës reale, ku ai ai ka qenë si një i huaj me paraardhje e me pashaportë. shqiptare, fjalën e fundit të thotë urimi ia le Majakovksit të shqipëruar nga Kadaresë:
“Mendimin tuaj,
që ëndërron në trurin e butë,
si lakeu i dhjamur në kanapenë me zdral,
do tall me zhelen e përgjakur të zemrës;
gjersa të ngopem, idhnak e brutal.”
Tani nuk është më gojëdhanë, Ismaili nuk shkruan më
‘Je burri dhe babai më i mirë’, Marina Vjollca uron për ditëlindje Ghetto Geasy
Ditën e sotme Ghetto Geasy feston ditëlindjen. Reperi i mirënjohur shqiptar ka lindur në 3 korrik 1982 dhe bën sot...
Lexo më shumë