Ngadalë, por sigurt, jeta rrjedh si një lum i qetë në shpërndarje të një bukurie të fshehur. Është një udhëtim që shpesh na përballon me sfida të papritura, duke na detyruar të përballemi me situata të pamundura për t’i kuptuar dhe për t’i kapërcyer. Në qendër të këtij udhëtimi të vështirë gjendet një grua e cila është përballur me një tundim të padukshëm: skleroza bulbare. Është një kundërshtar i përjetshëm, një sfidë që i ka rënë kambanës së saj të jetës, duke e bërë atë të ballafaqohet me një realitet të papritur dhe të frikshëm. Historia e saj fillon si një pikë e vogël në horizontin e jetës së saj. Një jetë e mbushur me gëzime dhe vështirësi të zakonshme, por asgjë që të mos mund të kapërcehet me guxim dhe përkushtim. Por, siç ndodh shpesh në këtë rrugë të gjatë të jetës, një ndryshim i befasishëm, një diagnostikim i papritur, shndërrohet në një përcaktues për të ardhmen. Skleroza bulbare – një emër që përbën një hije të errët mbi të ardhmen. Është një sëmundje e rrallë, por e tmerrshme, e cila gradualisht kufizon aftësitë motorike dhe të gojës, duke shkaktuar humbjen e kontrollit mbi muskujt thelbësorë të nevojshëm për të folur, të ngrenë, dhe për të frymëzuar. Por ajo është më shumë se një sëmundje fizike. Është një sfidë për shpirtin dhe psikikën e një personi. Për gruan në qendër të kësaj historie, skleroza bulbare nuk është vetëm një gjendje mjekësore, por një dëshmi e vërtetë e forcës së njeriut për të përballuar sfidat më të mëdha të jetës. Në ballafaqim me një tundim të tillë të padukshëm, ajo nuk ka zgjedhje tjetër veçse të ndezë flakën e brendshme të guximit dhe të vullnetit të saj për të luftuar. Në këtë udhëtim të vështirë, ajo gjen forcën në dashurinë dhe mbështetjen e familjes, të afërmëve dhe miqve të saj. Ata janë shtyllat e forta që e mbajnë atë në këmbë, ndërsa ajo përpiqet të shpëtojë nga hija e errët e sklerozës bulbare. Bashkë me ta, ajo përballet me çdo ditë si një sfidë të re për të shijuar çdo moment të jetës dhe për të përjetuar bukurinë që vjen me të. Në mes të vështirësive, ajo gjen forcën për të qeshur, për të ëndërruar dhe për të shpresuar. Sepse edhe përkundër errësirës që e rrethon, ajo di se drita e saj personale nuk shuhet kurrë plotësisht. Është një dritare e vogël që rrëfen historinë e një gruaje të fortë dhe të guximshme, që pavarësisht sfidave, vazhdon të shndërrojë hijen e errët në një pikënisje të dritës së brendshme dhe frymëzimit për të tjerët.
Shënim: Kjo është histori e vërtet dhe autorja e këtij shkrimi është personi që është diagnostikuar me këtë sëmundjen tinëzare, sikundër është Skleroza Laterale Amiotrofike (ALS), ose siç njihet ndryshe Skleroza Bulbare dhe ndërkohë ajo ka zgjedhur të flasë në vetën e tretë, duke ndarë përvojën e saj të dhimbshme me lexuesit.